Γιατί κόβεις το νήμα;
με ρωτάς έντρομη·
για να σε κάνω ατρόμητη.
Κι αν αμαρτήσω;
θα εξομολογηθείς.
Κι αν τραυματιστώ;
θα επουλωθείς.
Κι αν αρρωστήσω;
θα ιαθείς.
Κι αν καταρρεύσω;
θα αναστηλωθείς.
Κι αν διαλυθώ;
θα αναδομηθείς.
Γιατί κόβεις το νήμα;
για να κολυμπάς σε βαθιές,
γαλαζοπράσινες θάλασσες.
Κι αν πνιγώ;
θα βρεις σανίδα σωτηρίας.
Γιατί κόβεις το νήμα;
για να πατάς σταθερά στην ξηρά.
Επιτέλους, γιατί κόβεις το νήμα;
δεν θέλω να φύγω από κοντά σου·
σε χρειάζομαι.
Είμαι εντελώς άοπλη, σου λέω.
Μα,θα οπλιστείς.
Και πώς θα γίνει αυτό;
είμαι τόσο ανήμπορη και μόνη!
Το βλέπεις αυτό το πουλί μέσα στο κλουβί;
Ναι!
Άνοιξέ το.
Άνοιξε τώρα τα φτερά σου και πέτα μακριά!
Βάσω Σ. Ζώη
Εναλλακτική-Ολιστική Θεραπεύτρια
Φιλόλογος/Ψυχοπαιδαγωγός
Σύμβουλος Σταδιοδρομίας-Life Long Guidance
Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων
Β.Βρεφονηπιοκόμων