Γουρνοχαρά..
Ανήμερα του Αγίου Στεφάνου σφάζονταν τα μεγάλα γουρούνια, χρησιμοποιούσαν τα πάντα από το ζώο, το κυρίως σώμα για κρέας, λουκάνικα, κιμά, το λίπος του τη γνωστή λίπα, για λόγους διατήρησης του κρέατος για μεγάλο χρονικό διάστημα αλλά ακόμη και για το άναμμα του καντηλιού λόγω έλλειψης λαδιού τα παλαιότερα χρόνια, το κεφάλι και τα πόδια για πατσά, τα κότσια για τα παιχνίδια των παιδιών, το δέρμα για τα γνωστά γουρνοτσάρ’χα (πρόχειρο υπόδημα για καθημερινή χρήση) την ουροδόχος κύστη για παιχνίδι των παιδιών, τη γνωστή φούσκα..
Ημέρα χαράς η γουρνοχαρά όπου μαζεύεται όλη η γειτονιά για να βοηθήσουν στην όλη διαδικασία που ξεκινάει από νωρίς το πρωί και τελείωνε το σούρουπο,..
Στοίχημα της ημέρας ποιος θα βγάλει τη πιο πολύ λίπα και ύστερα το κρέας.
Η λίπα φτιάχνεται από μικρά κομμάτια κρέατος με λίπος που κόβονται μαζί,μετά τα βάζουν σε ένα μεγάλο καζάνι και τα ανακατεύουν συνεχώς, το λίπος λιώνει και το στραγγίζουν σε ένα καθαρό μεταλλικό δοχείο, συνήθως τενεκέ, η διαδικασία γίνεται αρκετές φορές ώσπου μένει ψημένο πια, μόνο το κρέας με ελάχιστο λιπος, αυτές είναι οι γνωστές τσιγαρίδες.
Στο ίδιο καζάνι αφού βγάλουν τις τσιγαρίδες ρίχνουν μπόλικα πράσα, αλάτι πιπέρι και τα καβουρδιζουν, μετά ριχνουν τις τσιγαρίδες και τα ανακατεύουν συνεχώς, αυτή είναι η αλευρά, νοστιμότατος μεζές των ημερών του δωδεκαημέρου που μαζί με τηγανιά από κρέας και τα σπλάχνα του ζώου ήταν το κυρίως γεύμα της ημέρας.
