Αυτοδιοικητικές εκλογές: Ποδοσφαιροποίηση ή επιχειρηματολογία;
Του Βασίλη Πανάγου
Διανύουμε τις θερμότερες ημέρες του καλοκαιριού, με τον υδράργυρο να χτυπάει «κόκκινο». Μέσα στον καύσωνα, ανεβαίνει σταδιακά και το θερμόμετρο του προεκλογικού αγώνα, ενόψει των επερχόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών. Αυτό διαπιστώνει κανείς από τις καθημερινές –σχεδόν- ανακοινώσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τα νέα πρόσωπα των υποψηφίων. Δεν ξέρω γιατί, αλλά όλη αυτή η προεκλογική κίνηση των συνδυασμών, μοιάζει περισσότερο με περίοδο θερινών μεταγραφών. Ένα παζάρι αναζήτησης παικτών (υποψηφίων), με σκοπό την ενίσχυση της ομάδας (συνδυασμό), ώστε να γίνει ανταγωνιστική και να κατακτήσει το πολυπόθητο πρωτάθλημα (νίκη στις εκλογές). Μάλιστα, στα δημοσιευμένα δελτία τύπου, αρκετοί υποψήφιοι παρουσιάζονται ως εξαιρετικές επιλογές, που κάνουν πάταγο. Είναι λογικό, ένα «βαρύ» βιογραφικό να προξενεί την προσοχή και το ενδιαφέρον του κοινού. Στο ποδόσφαιρο, κάθε «ηχηρή» μεταγραφή δικαιολογημένα προκαλεί έντονο ενθουσιασμό. Κι αυτό, γιατί, ανεβάζει το αγωνιστικό επίπεδο των ομάδων και ενισχύει το ψυχολογικό σθένος.
Μόνο, που το πεδίο της αυτοδιοίκησης δεν είναι γήπεδο ποδοσφαίρου. Κανένα «γκολ» δεν μπαίνει με βιογραφικά σημειώματα. Ούτε πρωταθλήματα παίρνονται με κούφια λόγια και υποσχέσεις. Στον αθλητισμό, οι νίκες κατακτώνται στους αγωνιστικούς χώρους. Οι συνετοί ψηφοφόροι ενεργούν με γνώμονα τη λογική και την αυτοσυγκράτηση. Δεν εμφανίζουν συμπεριφορές οπαδισμού, παρότι το φαινόμενο οπαδοποίησης της πολιτικής ζωής είναι υπαρκτό. Πρωτίστως, είναι πολίτες που νοιάζονται για το γενικό συμφέρον και για το καλό του τόπου τους. Και επειδή ο ανθρώπινος παράγοντας είναι καθοριστικός μοχλός ανάπτυξης σε μια κοινωνία, επιλέγουν τους ικανότερους (όχι πάντα, υπάρχουν και άστοχες επιλογές που προκαλούν την απογοήτευση). Συνήθως, στηρίζονται άνθρωποι χαρισματικοί, διορατικοί, οργανωτικοί, αγωνιστικοί και υπεύθυνοι. Κυρίως, όσοι εμπνέουν σεβασμό, αίσθηση δικαίου, και αφουγκράζονται τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς των πολιτών.
Οι ψηφοφόροι, ελάχιστα ενδιαφέρονται για την οικογενειακή κατάσταση, τις γραμματικές γνώσεις, τις επαγγελματικές ασχολίες ή κοινωνικές δραστηριότητες των υποψηφίων. Γι’ αυτούς προέχει η επίλυση των προβλημάτων της καθημερινότητας και τα στοχευόμενα έργα που θα συμβάλουν καθοριστικά στη βιώσιμη ανάπτυξη και την ευημερία του τόπου τους. Θέλουν να γνωρίζουν τον στρατηγικό σχεδιασμό, το όραμα, τη φιλοσοφία του, και τα εργαλεία που θα αξιοποιηθούν. Επιδιώκουν την πληρέστερη ενημέρωση τους για τον επιχειρησιακό προγραμματισμό. Προτάσεις και δράσεις που προβλέπεται να υλοποιηθούν, με σαφήνεια και προτεραιότητες. Επιζητούν τεκμηριωμένες εισηγήσεις, ιεραρχημένες, κοστολογημένες και με εξασφαλισμένους πόρους για τα αναπτυξιακά έργα, κι όχι λόγια του αέρα. Ο άκρατος ενθουσιασμός και οι ενέργειες εντυπωσιασμού απέχουν από την πραγματικότητα, και σε καμία περίπτωση δεν επιλύουν τα χρόνια και συσσωρευμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ο.Τ.Α.
