Στα μονοπάτια της Ηπείρου – της Χύτα Νίκης, τ. Προέδρου Ηπειρωτών ν. Τρικάλων.
Κατά την περίοδο των εορτών βρέθηκα στην πρωτεύουσα και είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε εκδηλώσεις τις οποίες διάφοροι Σύλλογοι Ηπειρωτών μου έκαναν την τιμή να με προσκαλέσουν. Αρχικά, παρευρέθηκα στην έκθεση φωτογραφίας «Ήπειρος & Αστυνομία» που διοργάνωσε ο Σύλλογος Ηπειρωτών Αστυνομικών Αττικής, την οποία εγκαινίασε ο 3ος τη τάξει Ανώτατος Πολιτειακός Παράγων της Χώρας μας, ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Βουλευτής Ιωαννίνων κος Κωνσταντίνος Τασούλας.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης που πραγματοποιήθηκε υπό τους ήχους Ηπειρώτικης μουσικής, είχα την ευκαιρία να συζητήσω με την Πολιτική και Φυσική Ηγεσία της Αστυνομίας, με βουλευτές της Ηπείρου, εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, Φορείς και Οργανισμούς. Οι επισκέπτες ήρθαμε σε επαφή με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, γνωρίσαμε τις ομορφιές της Ηπείρου, μέρη ορόσημα και τοπία, αλλά και χαρακτηριστικές στιγμές της καθημερινότητας, συμπεριλαμβανομένων κοινωνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων από τους τέσσερις νομούς της πανέμορφης Περιφέρειάς μας! Παράλληλα, είχαμε την δυνατότητα να περιηγηθούμε και να ξεναγηθούμε στο Μουσείο Ιστορίας της Ελληνικής Αστυνομίας, παρατηρώντας την πορεία της Ελληνικής Αστυνομίας από ιδρύσεως μέχρι την σημερινή μορφή της, μέσα από τις επίσημες στολές, την υλικοτεχνική υποδομή και ιστορικές φωτογραφίες-ντοκουμέντα.
Επιπρόσθετα, παρευρέθηκα στην πίτα του Ηπειρώτη που πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, στο μεγαλύτερο Ηπειρώτικο αντάμωμα στην Ελλάδα, σε μια δύσκολη συγκυρία που ο καθένας μας ψάχνει εναγωνίως για διεξόδους. Ανταμώσαμε ταξιδεύοντας σε μονοπάτια της καρδιάς μας, της ψυχής μας και του χωριού μας. Ενώσαμε όλοι μαζί τις φωνές μας σαν μια βροντή, σε πείσμα αυτών που προσπαθούν να μας διώξουν από τα μονοπάτια της παράδοσης. Με τη συμμετοχή εκατοντάδων χορευτών, δεκάδων συγκροτημάτων Αδελφοτήτων Συλλόγων και Ομοσπονδιών των αποδήμων Ηπειρωτών, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας γέμισε με Ηπειρώτικη μουσική, τραγούδια και χορούς, σε μια πανδαισία, ήχων, χρωμάτων και ρυθμικής κίνησης. Οι απόδημοι Ηπειρώτες είναι μαθημένοι, γενιές τώρα, στο να κάνουν την αγωνία, αγώνα και αλληλεγγύη, το χώρια όλοι μαζί, τη φτώχια προκοπή.
Η ιστορία της Ηπείρου είναι συνυφασμένη με τους αέναους μισεμούς, τα αλλεπάλληλα ξεχωρίσματα. Οι Ηπειρώτες ξέρουν να ζουν αλλά και να τραγουδούν την ξενιτιά. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης είχα την ευκαιρία να συζητήσω με μέλη Προεδρείων πολλών Ηπειρώτικων Συλλόγων, καθώς και της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος.
Τα πολυφωνικά τραγούδια της ξενιτιάς με συνεπήραν. Τα Ηπειρώτικα τραγούδια δίνουν πνοή, φτιάχνουν τη διάθεση, δίνουν ρυθμό, δημιουργούν συναισθήματα. Αισθάνθηκα ότι έγινα αιχμάλωτη της ιστορίας. Η σκέψη μου γύρισε στα περασμένα. Μέσα μου ξύπνησαν μνήμες του παρελθόντος. Η Ήπειρος είναι μια πραγματικότητα που ενώνεται σφιχτά με τη ζωή μας και η οποία είναι αρωματισμένη από την ευωδιά που σκόρπισαν τα πρόσωπα, τα βιώματά μας, οι αντιλήψεις και οι παραδόσεις. Μέσα απ’ αυτά διατηρείται η εθνική μνήμη, διατυπώνονται οι προσδοκίες μας, δημιουργείται ελπίδα για το αύριο.
Η διάθεση να βρεθείς με όσους κουβαλάνε την ίδια νοσταλγία με σένα και πάλλεται η ψυχή τους από πατριωτικό παλμό είναι μεγαλύτερη. Είναι αυτή που αφήνει τη στιγμή να κυλήσει για να ξυπνήσει η ψυχή του Ηπειρώτη και μέσα από τα τραγούδια, τα τοπία, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας, τις αναμνήσεις και τις ιστορικές μνήμες, να αναριγήσει.
