Επίσης, αν μια φορά ενδιαφερθείς να ρωτήσεις και να μάθεις, πώς στο καλό παράγεται ή παρασκευάζεται αυτό που τρως, θα το κάνεις ξανά και ξανά…
Μας φαίνεται πολύ περίεργο κάποιος να τρώει κάτι και να μην ξέρει τίποτα γι αυτό… Πώς παράχθηκε; Τι χρησιμοποιήθηκε για να φτάσει στο πιάτο σου; Ποιος ασχολήθηκε μ αυτό; Πώς καλλιεργήθηκε; Που καλλιεργήθηκε; Τι έφαγε; Πώς έζησε; Σε τι συνθήκες έγινε η εκτροφή του;
“Έφαγε” φάρμακα; Το γέμισαν ορμόνες;
Αυτό το γάλα στο ποτήρι σου, τι έχει; Είναι γάλα; Ακούς τ αρώματα των λουλουδιών την άνοιξη, νιώθεις τη γεύση των καρπών του φθινοπώρου; Μετά την ομογενοποίηση, την αποβουτύρωση και την απόσμηση, έχει μείνει κάτι για τον ουρανίσκο σου και τη γευστική παλέτα;
Εκείνο το μοσχαράκι που σου σέρβιραν προχθές, το ελευθέρας βοσκής, γιατί είχε την ίδια γεύση και υφή μ εκείνο που έφαγες το χειμώνα; Αναρωτήθηκες;
Λες η φύση μας να τα βγάζει όλα τυποποιημένα;
Σκέφτηκες ποτέ πως αυτή η πολυπόθητη ΤΥΠΟΠΟΊΗΣΗ, που θέλει τα πάντα ίδια 4 εποχές το χρόνο, 12 μήνες και 365 μέρες, δεν είναι ιδανική;; Αλλά, βολεύει…
Αλήθεια, ποιος μας έβαλε στο μυαλό ότι πρέπει πάντα να είναι όλα ίδια; Και τι σημαίνει “έτσι το θέλουν οι καταναλωτές;” Τι είναι οι καταναλωτές; Ινδικά χοιρίδια μέσα σ ένα κλουβάκι;;;