Επειδή με τη δημόσια υγεία δεν παίζουμε, δυο λόγια για την ποιότητα του νερού στα Τρίκαλα, με αφορμή άστοχα δημοσιεύματα και τις ακόμη αστοχότερες δηλώσεις «υπευθύνων».
Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο προβλέπει όριο για τα νιτρικά, τα 50 mg/l για το πόσιμο νερό. Τον Δεκέμβριο του 2020 μάλιστα ψηφίσθηκε η νέα Ευρωπαϊκή Οδηγία για το πόσιμο νερό (2184/2020/ΕΕ) που προβλέπει, επίσης, το όριο των 50 mg/l για τα νιτρικά στο πόσιμο νερό. Το όριο των 10 mg/l που αναφέρεται ως όριο στις ΗΠΑ, αφορά το άζωτο, κάτι που αντιστοιχεί σε 44,3 mg/l για νιτρικά, παρόμοιο δηλαδή με το όριο της ευρωπαϊκής οδηγίας και της σύστασης του ΠΟΥ.
Οι γεωτρήσεις των Τρικάλων, δίνουν τιμές νιτρικών από 6 έως 12 mg/l, σαφέστατα πολύ κάτω από το όριο των 50 mg/l. Τα στοιχεία αυτά άλλωστε είναι ανοιχτά και ελεύθερα, στη σελίδα της ΔΕΥΑΤ και της ΕΔΕΥΑ.
Φυσικά αν είχαν κατασκευαστεί έργα όπως το φράγμα της Πύλης, οι δύο Δήμοι θα είχαν φθηνότερο και ποιοτικότερο νερό.
Φυσικά και πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, θα πρέπει να μας προβληματίσει για την επόμενη ημέρα.
Όμως το νερό που πίνουμε στα Τρίκαλα, είναι πολύ καλό, σαφέστατα και παραμένει ένα από τα καλύτερα πόσιμα νερά βρύσης.
Συνεπώς δημοσιεύματα με τίτλους «πίνουμε δηλητήριο», «επικίνδυνο νερό», με ή χωρίς ερωτηματικά, το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργούν παραπληροφόρηση και ανησυχία.
Συνεχίζω να πιστεύω ότι το νερό είναι και πρέπει να παραμείνει δημόσιο αγαθό, συνεχίζω να στηρίζω των κοινωνικό ρόλο των ΔΕΥΑ της χώρας.
