Δήμητρα Μπαντή: «Υπέροχοι Τρικαλινοί με λαογραφικούς θησαυρούς»

Ειναι μαγευτική η έρευνα !
Φτάνοντας στο τέλος του μεταπτυχιακού μου διπλώματος κι ενώ ασχολούμαι με τον αγαπημένο μου Βασίλη Τσιτσάνη πυρετωδώς ,ένα τηλεφώνημα απρόοπτο ταράζει ευχάριστα τα νερά γιατί δείχνει πως σε αυτή την υπέροχη πόλη υπάρχουν υπέροχοι άνθρωποι που κρύβουν θησαυρούς…όχι για τους εαυτούς τους !Ο Λάμπρος Τσιούκας αναζητά έναν Λαογράφο να συνομιλήσει για κάτι που έχει συγκεντρώσει….μετά από συζήτηση διεξοδική “οσφριζομαι” ότι έχει κάνει πολλή αξιολογη προσπάθεια …από τις λιγοστές φωτό…συγκινουμαι …το επόμενο βήμα είναι να τη δω η ίδια μα όχι μόνη μου…. μα με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο πολιτισμού Άκης Αναστασίου που είναι πάντα θετικός σε νέες ιδέες ,όπως κι ο Δήμαρχος μας!!!Για όλα τα ζητήματα ,είτε άπτονται των προσωπικών τους ενδιαφερόντων ,είτε όχι ! Ένα μικρό φωτογραφικό δείγμα …κι ένα απόσπασμα της συνέντευξης που μου έδωσε ο Λάμπρος στο πλαίσιο της συνεχόμενης λαογραφικής έρευνας και θα μου επιτρεψει να δημοσιοποιήσω!

“Σε ηλικία μόλις 10 ετών είχα την πρώτη μου επαφή με τον κόσμο της ιστορίας, της παράδοσης, και της λαογραφίας, αφορμή ήταν η επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο Τρικάλων το 1992 με το δημοτικό σχολείο.

Εντυπωσιάστηκα τόσο πολύ απο τα εκθέματα και μου προκάλεσαν περιέργεια και ένα δέος .. το παράλογο ήταν ότι σε εκείνη την πρώιμη ηλικία δεν γνώριζα καν τη χρησιμότητα αυτών των αντικειμένων..
Αλλά η αίγλη όλων αυτών των παλαιών πραγμάτων μαζί με την ιστορία την οποία έκρυβαν ήταν αρκετή για να ενεργοποιήσει και να ανθίσει το σπόρο της λαογραφίας μέσα μου.

Από την ίδια κιόλας ημέρα με το που έφτασα στο σπίτι μου ξεκίνησα να ψάχνω και περισυλλέγω ότι Παλαιό αντικείμενο είχαμε πεταμένο Στην αποθήκη μας καθαρίζοντας το και βάζοντας το σε μία σειρά.
Και οι γονείς μου με ρώτησαν [Τι κάνεις εκεί?] και εγώ αυθόρμητα απάντησα. Αυτά είναι πολιτισμός…
Από κείνη την ημέρα και μετά μανιωδώς άρχισα να γίνομαι ένας συλλέκτης του πολιτισμού και της λαογραφίας.

Επισκεπτόμενος σπίτια συγγενών και γνωστών ζητώντας αντικείμενα, κρατώντας ακόμα και το πενιχρό χαρτζιλίκι του σχολείου για να το αξιοποιήσω και αυτό προς αγορές παλαιών πραγμάτων. Φυσικά λόγω του νεαρου της ηλικίας μου πέρασα αρκετά δύσκολα, διότι δεν μου έδιναν την απαιτούμενη προσοχή συγγενείς και παλαιοπώλες, παρόλα τα εμπόδια με τη στήριξη των γονέων μου το αποτέλεσμα ήταν θριαμβευτικό.

Συλλέγοντας 27 ολόκληρα χρόνια με πάρα πολλές στερήσεις σε όλα τα επίπεδα και σε ηλικία πλέον 37 ετών είχα το δικό μου λαογραφικό μουσείο, με μία σημαντική διαφορά την οποία δεν πρέπει κανένας συλλέκτης να ξεχνά. Ο πολιτισμός και η λαογραφία δεν ανήκουν σε ένα και μόνο άτομο αποκλειστικά και εγωιστικά, είναι κληρονομιά όλων μας….””

Copyright 2024

Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.
Το περιεχόμενο της σελίδας καθώς και οι φωτογραφίες αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του εκδότη.
Απαγορεύεται η ολική ή μερική αναδημοσίευση περιεχομένου χωρίς έγγραφη άδεια.

Μέλος του eMedia