Αλήθεια πώς να γιορτάσει κανείς την παγκόσμια ημέρα χορού οντας για δεύτερη χρονιά …”στο γύψο”; Στο γύψο του ιού που άλλη μια φορά λέμε “ακόμη λίγο έμεινε ” και τέλος .Τέλος στην αδράνεια ,στην αποξένωση ,στο καταπιεσμένο συναίσθημα ,στην κίνηση του χορευτή !
Είναι ,άραγε,μόνο σωματική η κίνηση του ;Όχι!Είναι πρωτίστως κίνηση πνευματική ,κίνηση ψυχολογική, συνταιριασμενη με όμορφα χορευτικά μοτίβα που τα πόδια,ο κορμός ,η έκφραση του προσώπου ακολουθούν σε όλα τα είδη, σ όλες τις μορφές του!
Ο χορός αποτελεί μια από τις τρεις συνιστώσες του άρρηκτου αρχαιοελληνικού τριφυούς (λόγος, μέλος, όρχηση) και η δημοτική μουσική μας παράδοση διατηρεί αυτή την τριπλή υπόσταση! Μάλιστα ,με τις τοπικές ποικιλίες, τις σχετικές με την ενδυμασία,τα μουσικοκινητικα μοτίβα , τα μουσικά όργανα, το ύφος ,το πλαίσιο (σύνδεση υλικού και αυλου πολιτισμού) αποτέλεσε τρόπο ζωής και έκφρασης για τους ενασχολουντες Πολιτιστικους συλλόγους και φορείς που μένοντας στην αναμονή ψελλίζουν”λίγο ακόμη έμεινε “….. ξορκιζοντας και πάλι το “κακό” με αναμνήσεις !!!
Χρόνια πολλά, ελεύθερα και χορευτικά σε όλους !!
