Αν επιθυμούμε να μας αποκαλούν ηλίθιους, δικαίωμα μας γούστο μας και καπέλο μας! Αντιτίθεμαι σε αυτό και για πρώτη φορά γράφω σε πρώτο πρόσωπο για να έχω το κρίμα στο λαιμό μου. Από ότι έχω καταλάβει γύρω μας κυκλοφορούν τυπάκια που μας δουλεύουν ψιλό γαζί και διπλοβελονιά. Αμάσητα τρώμε ό,τι μας σερβίρουν και χωρίς σκέψη ανοίγουμε το στόμα, όπως ο χάνος όταν πιάνεται στα δίχτυα του ψαρά.
Βρε τι είναι αυτό που συμβαίνει. Καήκαμε από τη ζέστη . Τσουρουφλιστήκαμε από τις φωτιές. Η πανδημία τρέχει με έτη φωτός και τριγύρω βλέπω παράγοντες πολιτικής, θρησκείας και τάχα μου κοινωνικές οντότητες να λειτουργούν λες και βρίσκονται σε ευφρόσυνες υπέροχες μέρες, ανεμελιάς και ραστώνης. Ανεύθυνα πρόσωπα που για όνομα του Θεού, απευθύνονται σε όντα κατώτερα, γιατί έτσι μας θεωρούν.
Αφού ξεκινήσουν με επισκέψεις σε πανηγύρεις, εναγκαλισμένοι μετά του ιερατείου (αλήθεια τι έρωτας είναι αυτός), συνεχίζουν τα φιλικά κροκοδείλια δάκρυα προς τους πληγέντες κατακαημένους καμμένους, με βλέμμα λυπησιάρικο του τύπου, το κακό έγινε και τώρα είμεθα δίπλα σας για να ατενίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία και την ανατολή της νέας μέρας με χρώματα (άσχετα αν είναι γκριζόμαυρα). Και εκστομίζουν οι φανφαρόνοι τα λογύδρια τους πετώντας κι ένα ξεροκόμματο ελπίδας. Κι οι άλλοι φανφαρόνοι αναφωνούν ωιμέ με τους πρώτους φανφαρόνους που μπλέξαμε και δε βοήθησαν επ ουδενί, δεν έκαναν τίποτε φνάζουν, μηδενίζοντας τα πάντα. Βέβαια τα κινητά ούρλιαζαν για εκκενώσεις και ζωές δε χάθηκαν, μα χάθηκαν περιουσίες , αγαθά, φύση και όλα αυτά. Και να οι τσακωμοί και να οι απολογισμοί και να οι εκκλήσεις από όλους προς το φιλότιμο του Έλληνος για βοήθεια….
Κι από πάνω να ίπταται το ξίφος της πανδημίας και οι ειδικοί των ειδικών να μας κουνούν δάχτυλα, χέρια, πόδια. Το μυαλό μου πονάει! Δεν έχω καταλάβει ποιος έχει δίκιο, ποιος έχει άδικο. Ποιος βοηθά, ποιος κοροϊδεύει, ποιος λέει αλήθειες, ποιος ψεύδεται. Εσείς έχετε καταλάβει;
Έρχονται και τα επιστημονικά σενάρια των εκατοντάδων χιλιάδων ειδικών του πληκτρολογίου να μπερδεύουν και τις τελευταίες ελπίδες ανάσας, με αποτέλεσμα την ασφυξία της σκέψης.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά παρουσιάζεται και μια Αμαλ ή κάπως έτσι ,να ταλανίζει την ζωή της επαρχίας ταύτης. Ποια είσαι εσύ που μας κάνεις τέτοια τσαλιμάκια; Δε πας στο σπίτι σου, στο τσαντίρι σου, στη σπηλιά σου, ή τέλος πάντων στην τρύπα σου. Εμείς εδώ είμαστε άνθρωποι του ήθους , της αγάπης, του ελέους κι έχουμε θεματοφύλακες ζηλωτές τάχα της πίστης αλλά πιοτερο της βόλεψης μας, που ξεπερνούν τους δικούς σας ! Έξω Ουστ και μακριά από μας!
Η δική μας πίστη , του εκούσιου πάθους, της σταυρικής θυσίας και της ανάστασης δεν νοθεύεται από μια Αμαλ! Άλλωστε μπορεί ο Χριστούλης να ήταν κι αυτός πρόσφυγας αλλά άλλο αυτός άλλο εσύ Αμαλ! Εσένα σε πατρονάρουν μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Εμείς έχουμε την Αγία Τράπεζα που τη γεμίζουμε με ονόματα πιστών, ζητώντας αντίτιμο ευρώπουλα για να τοποθετηθούν μέσα της(αλλιώς δεν εισέρχονται…), μπας και προικίσουμε το σεβαστό ιερατείο.
Δε τα βάζω όλα σε ένα καζάνι. Το καζάνι το φτιάξαμε μόνοι μας και μπαίνουμε ένας ένας μέσα. Για να είμαι ξεκάθαρος. Δε θα ήθελα δρώμενα μη συμβατά με το ήθος της πίστης μου να πραγματοποιούνται σε λατρευτικούς χώρους. Υπάρχουν κι άλλοι χώροι! Αλλά δε θα εκδιώξω και όσους κρούουν την θύρα μου. Άλλωστε ο καθένας γνωρίζει, τον εσωτερικό του κόσμο. Όλα αυτά που συμβαίνουν και παρακολουθούμε μας μπερδεύουν ιδιαίτερα, μας διαιρούν, μας κάνουν εχθρικούς σε οτιδήποτε διαφορετικό. Εμείς δεν είμαστε διαφορετικοί για τους άλλους; Δε ξέρω πως μπορώ να μετέχω σε λατρευτικές συνάξεις απεμπολώντας το μήνυμα της αγάπης. Δεν καταλαβαίνω αν η Παναγία προστατεύει και βοηθά μόνο Έλληνες. Τον Σαμαρείτη πιθανό να τον λιθοβολούσαμε σήμερα.
Ορισμένοι έχουν ως στόχο τους το διαίρει και βασίλευε. Εμείς βλακωδώς ακολουθούμε. Λίγη σκέψη χρειάζεται και ας κάνουμε το σταυρό μας ή ότι μας φωτίσει ο Θεός!
Ο κατά συρροή ονειροπόλος
