Η Τρικαλινή Βουλευτής Κατερίνα Παπακώστα, τοποθετήθηκε επί του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Υγείας, σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις στην Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή.
Όπως η ίδια δήλωσε, πρόκειται για μια ακόμη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, με κοινωνικό αποτύπωμα και βαθιά κατανόηση μιας πραγματικής ανάγκης των γυναικών για τεκνοποίηση σε μεγαλύτερη ηλικία.
Εν συνεχεία ανέφερε: «Το Νομοσχέδιο για την Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή είναι η απόδειξη, πως η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κινείται πάντοτε με γνώμονα τις σύγχρονες κοινωνικές απαιτήσεις, δημιουργώντας το κατάλληλο πρόσφορο έδαφος, προκειμένου να τις υλοποιήσει.
Σήμερα, με πραγματική συγκίνηση, ψηφίζουμε στην Ολομέλεια της Βουλής, το όνειρο και την ελπίδα, πλήθος γυναικών, αλλά και ζευγαριών, που επιθυμούν να αποκτήσουν ένα παιδί ή ένα ακόμη παιδί…»
Σύμφωνα με την τοποθέτηση της Βουλευτή, το παρόν Νομοσχέδιο κινείται σε δύο βασικούς άξονες:
Αφενός, στον εκσυγχρονισμό του πλαισίου της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και αφετέρου, στη διασφάλιση των δικαιωμάτων της γυναίκας.
Πιο συγκεκριμένα, αλλάζουν τα κάτωθι:
- Αυξάνεται το όριο ηλικίας στα 54 έτη. Με βάση τα διεθνή επιστημονικά δεδομένα και τις συστάσεις της Αμερικανικής Εταιρείας Αναπαραγωγικής Ιατρικής επιτρέπεται η εφαρμογή μεθόδου ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε γυναίκες μέχρι 55 ετών (από 45-55 ετών μετά από ενδελεχή ιατρικό έλεγχο).
- Επιτρέπεται η κρυοσυντήρηση ωαρίων όχι μόνο για ιατρικούς, αλλά και για κοινωνικούς λόγους, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα στις γυναίκες να διατηρήσουν τα ωάρια τους και να κάνουν χρήση αυτών, όποτε το επιθυμήσουν.
- Καταργείται ο Νόμος 3305/2005 που ίσχυε μέχρι σήμερα, ένας νόμος άκρως άδικος, αναχρονιστικός και αποστερητικός του δικαιώματος της γυναίκας στην κρυοσυντήρηση του γενετικού της υλικού, καθώς την υποχρέωνε σε συναίνεση του συζύγου σε κάθε ιατρική/χειρουργική διαδικασία, σε κάθε ωοληψία, αλλά και προέβλεπε την καταστροφή του γενετικού υλικού, μετά την λύση του γάμου.
Η κα. Παπακώστα αναφέρθηκε ακόμη και σε υπόλοιπες, σημαντικότατες διατάξεις του Νομοσχεδίου, όπως :
Η δυνατότητα στον δότη γενετικού υλικού, σε τρεις επιλογές:
• Πλήρης ανωνυμία δότη/δότριας γεννητικού υλικού,
• Πλήρης επωνυμία δότη/δότριας γεννητικού υλικού,
• Σχετική επωνυμία όπου το τέκνο όταν ενηλικιωθεί θα μπορεί να λάβει γνώση των προσωπικών στοιχείων του/της δότη/δότριας γεννητικού υλικού.
Η δυνατότητας ατόμων που πάσχουν από HIV να υποβληθούν σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.
Και τέλος, η διασφάλιση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ίντερσεξ ατόμων, μέσω της εξασφάλισης της ομαλής ανάπτυξης του φύλου τους και της προσωπικότητας τους.
Η κα. Παπακώστα έκλεισε την τοποθέτησή της, λέγοντας πως «Είμαστε μαζί και παρόντες σε κάθε κοινωνική επιταγή, στην διασφάλιση δικαιωμάτων τόσο αυτονόητων, όσο και αναγκαίων!»
