Το 1821 ήταν η αφετηρία της Εθνικής μας παλιγγενεσίας. Ήταν, όμως, και η αρχή της απελευθέρωσης των Τρικάλων 60 χρόνια μετά. Η απελευθέρωση, βέβαια, της πόλης μας ήταν προέκταση της εφαρμογής της συνθήκης του Βερολίνου. Ωστόσο, το γεγονός αυτό δεν ακυρώνει τους αγώνες που έδωσε ο Τρικαλινός λαός για την απελευθέρωση του και την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού. Στα βουνά μας, για παράδειγμα, άνθιζε το «αρματολίκι» και ο τόπος μας ευτύχησε να γεννήσει γενναίους άνδρες που οδήγησαν στην αντίσταση και την αδουλωσύνη του φρονήματος μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Μητροπολίτης Τρίκκης & Νεοχωρίου, Διονύσιος ο φιλόσοφος, που οι εχθροί του του είχαν δώσει το προσωνύμιο «σκυλοφιλόσοφος». Ο ιερωμένος αυτός από τον 16ο αιώνα μπήκε μπροστά για τον αγώνα και βρήκε τραγικό θάνατο από τους Τούρκους. Αργότερα, υπήρξαν και πολλοί άλλοι Τρικαλινοί αγωνιστές όπως ο Θύμιος Βλαχάβας, ο Χατζηπέτρος, ο Στουρνάρης, ο Λιακατάς και άλλοι πολλοί.
Στους συνολικούς ταγούς της περιοχής μας υπήρξε και ένας άλλος πόλος αντίστασης. Ήταν τα μοναστήρια μας, και ιδιαίτερα τα μοναστήρια των Μετεώρων. Από εκεί ξεκινούσε η σπίθα του αγώνα και τροφοδοτούνταν πνευματικά και η πόλη μας και ολόκληρη η Ελλάδα. Αυτά συνέβαλαν σημαντικά στην διατήρηση της Ελληνικής μας γλώσσας, στην ιδιοπροσωπία μας και στην ταυτότητα μας.
Οι αγώνες των Τρικαλινών και των ταγών τους, οι αγώνες της εκκλησίας μας και των μοναστηριών μας, μπορεί να μην οδήγησαν άμεσα στην απελευθέρωση της πόλης, ωστόσο κράτησαν υψηλό το φρόνημα του υπόδουλου λαού μας. Βοήθησαν, επίσης, στην ωρίμανση της ιστορικής στιγμής και στο να δημιουργηθεί κλίμα φιλελληνισμού στην Δύση που σταδιακά διογκώθηκε. Εντωμεταξύ άλλαξαν και οι Ευρωπαϊκοί συσχετισμοί μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων. Ειδικότερα, οι αγώνες των αρματολών και κλεφτών, οι εθνομάρτυρες Έλληνες αγωνιστές και οι αγώνες της εκκλησίας μας διήγειραν τον νου και την καρδιά των ξένων οι οποίοι στάθηκαν δίπλα στον δοκιμαζόμενο Ελληνικό λαό. Οι Τρικαλινοί, συνεπώς, συνέβαλαν καθοριστικά στην προετοιμασία της μεγάλης επανάστασης του γένους μας. Και είναι σημαντικό να θυμόμαστε όχι μόνο τους μεγάλους Έλληνες όπως ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης, αλλά και να θυμόμαστε και να αποτίουμε φόρο τιμής και στους δικούς μας τοπικούς ήρωες οι οποίοι αξιοποίησαν το ρεύμα του ρομαντισμού που επικρατούσε στην Ευρώπη.
