Αξίζει άραγε;
Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 ασχολήθηκα για πρώτη φορά με την πολιτική ζωή της κοινωνίας μου και σχημάτισα μια ολοκληρωμένη άποψη για το πώς οι συνδημότες/τισσές μου ψηφίζουν, με ποια κριτήρια προσφέρουν την ψήφο τους, ποιους επιλέγουν. Και διερωτώμαι:
Αξίζει άραγε να προσπαθήσω ξανά όταν γνωρίζω πλέον ότι η νοοτροπία των πολλών είναι αντίθετη με τα δικά μου πιστεύω, τις δικές μου αξίες;
ΝΑΙ αξίζει, γιατί δεν μου επιτρέπει η συνείδησή μου ως άνθρωπος, ως γονέας, ως παιδαγωγός, ως ενεργός πολίτης να μείνω αμέτοχη και αδιάφορη στην υποβάθμιση της κοινωνίας μας. Ο καθένας στη ζωή του πορεύεται βάσει των αξιών που έχει γαλουχηθεί/διδαχθεί ή έχει υιοθετήσει, και ας μην το καταλαβαίνουμε. Οι κοινωνίες αλλάζουν συνεχώς , αλλά οι αξίες παραμένουν, μας καθορίζουν, μας κινητοποιούν, θέτουν τα όρια σε αυτό που πιστεύουμε ότι είναι αποδεκτό, ορθό και δίκαιο- ο αμετάκλητος πυρήνας της εθνικής κουλτούρας και ταυτότητας. Όλων των ειδών οι κοινωνίες αλλάζουν, όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, όπως είναι τα σχολεία μας, οι δημόσιοι φορείς, έτσι ώστε να προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα και στις νέες συνθήκες, να εξελίσσονται, να προοδεύουν και να πορεύονται προς το καλύτερο. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να αλλάξει χέρια και η δημοτική μας αρχή; Μήπως τα εννέα χρόνια της στασιμότητας πρέπει να λάβουν τέλος;
Και διερωτώμαι: Σε τι κοινωνία θέλουμε να ζούμε; Μια κοινωνία στάσιμη χωρίς έργα, χωρίς ανάπτυξη με υποβαθμισμένες υπηρεσίες; Πώς θα κρατήσουμε τα νέα παιδιά στον τόπο μας όταν οι άρχοντες του τόπου δεν ενδιαφέρονται για αυτό, και δεν πράττουν τα δέοντα; Και το σημαντικότερο: τι κοινωνία θα παραδώσουμε στη νέα γενιά; Ποια μηνύματα θα τους περάσουμε;
Είμαστε υπεύθυνοι/ες για το μέλλον της νέας γενιάς και είναι επικίνδυνο να εθελοτυφλούμε.
Είμαι εδώ παρούσα, μάχιμη γιατί πάνω από όλα είμαι άνθρωπος και παιδαγωγός. Θα συνεχίσω να «είμαι το κύμα που διαβρώνει σιγά σιγά το βράχο». Στάση ζωής η τεράστια ευθύνη της παιδαγωγού, δίνοντας το σωστό παράδειγμα στους/στις μαθητές/τριές μου να καλλιεργήσουν το πνεύμα τους, την κριτική τους σκέψη και τη δημιουργικότητά τους, μέσω των πανανθρώπινων αξιών. Τα γερά θεμέλια δηλαδή ενός σταθερού, ηθικού, δίκαιου και όμορφου οικοδομήματος (είτε λέγεται «εαυτός» είτε «κοινωνία») με σκοπό την ευδαιμονία, όπως κήρυττε ο Αριστοτέλης. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα «Μία από τις τιμωρίες που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου…». Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις «οι κατώτεροι» είναι εκείνοι που κινούνται ιδιοτελώς και προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους άλλους πάντα με απώτερο σκοπό το ατομικό τους συμφέρον. Και πάλι σύμφωνα με τον Πλάτωνα: «Ο αληθινός άρχοντας δεν πρέπει να κοιτάζει το δικό του συμφέρον αλλά των υπηκόων του».
Όπως όλοι οι αγώνες, έτσι και οι προεκλογικοί, πρέπει να χαρακτηρίζονται από ευγενή άμιλλα, δικαιοσύνη, εντιμότητα, ήθος. Αλλιώς η ψήφος χάνει τη δύναμή της, χάνει το πραγματικό της νόημα. Οι πολίτες πρέπει να είναι ελεύθεροι να κρίνουν, να αξιολογούν, να επιλέγουν υπεύθυνα, έχοντας ως οδηγό τα λόγια ενός Βέλγου συγγραφέα που χαρακτηριστικά αναφέρει: «η πολιτική χρειάζεται ανθρώπους που δεν χρειάζονται την πολιτική». Ο νοών νοείτω…
Προχωράμε με το κεφάλι ψηλά, σε έναν αγώνα ηθικό, έντιμο και δίκαιο, γιατί το χρωστάμε στα παιδιά μας, στις μελλοντικές γενιές. ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ: γιατί τα κριτήρια με τα οποία επιλέγω την παράταξή μου συμφωνούν με το ήθος και τις αξίες μου!
Πάλλα Βαΐα (Βιβή) Προϊσταμένη Νηπ/γείου Παλαιομοναστήρου/ Πρόεδρος ΠΜΛ Συλλόγου Γυναικών Παλ/στήρου Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος της παράταξης ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
